وجود ترشح از هر دو پستان و از مجاري متعدد بطور معمول ناشي از يك اختلال هورموني، مصرف دارو و يا تغييرات فيبروكيستيك منتشر است. در اين موارد بررسي هورموني بيمار، گرفتن شرح حال، مصرف داروها و استفاده از روش هاي تشخيصي مختلف با توجه به شرح حال و معاينه، كمك كننده خواهد بود به اين مسئله بايد توجه کرد كه در خانم هاي چند زا، وجود ترشح مختصر شيري رنگ به مدت چندسال مي تواند بدون وجود بيماري خاصي در پستان می تواند وجود داشته باشد.

 ترشح خوني كه خود به خودي بوده و از يك پستان و از يك مجرا خارج شود، احتمال بيشتري براي همراهي با سرطان پستان دارد و شك به سرطان را افزايش مي دهد.

 طبق مطالعات انجام شده در20-5 درصد از بيماران، ترشح خوني يكطرفه پستان مي تواند به دنبال سرطان پستان باشد و در بقية موارد مي تواند علامتی از وجود يك يا چند ضايعه كوچك خوش خيم در مجاري پستان (پاپيلوما) و يا تغييرات فيبروكيستيك و يا اتساع مجاري پستان باشد.

ترشحات پستان مي تواند به رنگ هاي مختلف مشاهده شود (سفيد، قهوه اي، آبي، خاكستري، قرمز، سبز و يا بدون رنگ). ترشح ناشي از سرطان پستان معمولاً خون واضح، خونابه اي و يا زرد شفاف مي باشد.

 آزمايش بررسي سلولي از ترشحات پستان كه معمولاً انجام مي شود براي اثبات وجود سرطان قابل اعتماد نيست. سن بالا و وجود هرگونه توده همراه با ترشحات پستان شك به وجود سرطان را بالا مي برد.

 محل مجرايي كه از آن ترشحات مشكوك خارج مي شود معمولاً با جايگاه ضايعه اوليه مرتبط است و اغلب فشار بر همان ربع پستان باعث خروج ترشح مي شود. گاهي با استفاده از عكسبرداري از پستان با مادة حاجب از همان مجرا (داكتوگرافي) مي توان به وجود يك ضايعة كوچك در آن مجرا پي برد. اگر توده اي همراه با ترشح خوني از پستان لمس نشود مي تواند بيانگر وجود ضايعه در مراحل اوليه باشد.

ترشحاتي كه شك به وجود سرطان را بر مي انگيزند: 
* ترشحات خوني يا آبكي
* ترشحاتي كه خود به خودي و بدون فشار خارج مي شوند
* ترشحاتي كه از يك پستان و از يك مجراي نوك پستان خارج مي شود 
* ترشحاتي كه همراه با توده باشند 
* ترشحات پس از يائسگي
 

خوني بودن و خود به خود خارج شدن ترشحات به خصوص وقتي که به همراه توده و از يك مجرا باشد، از اهميت زيادي برخوردار است.

3- تغييرات پوست پستان 
اين تغييرات به دنبال فرورفتگي و يا كشيدگي پوست پستان ناشي از سرطان ايجاد مي شود. تومور سرطاني، همچنان كه نسوج اطراف خودش را درگير مي كند، باعث كوتاه شدن رباط هاي نگهدارنده پستان مي شود و اين تغيير، به نوبه خود فرورفتگي هايي در پوست ايجاد مي كند. 
فرورفتگي پوست پستان ممكن است بطور ثابت و مشخص وجود داشته باشد و يا در حالات خاصي از معاينه پستان ديده شود. كشيدگي پوست يك يافته قطعي دال بر سرطان نيست و گاهي بدنبال بيماري هاي خوش خيم پستان نيز يافت مي شود.
در بعضي موارد، چسبندگي بافت سرطان به قسمت زير پوست، باعث تغيير فرم پستان مي شود. تغيير فرم هاله اطراف نوك پستان نيز مي تواند دليل بر وجود بافت سرطاني در زير آن قسمت باشد. تهاجم بافت سرطاني به پوست ممكن است باعث ايجاد زخم در پوست شود.بندرت وجود عروق زيرجلدي برجسته و واضح در يك قسمت نيز مي تواند شك به وجود سرطان را مطرح كند.
در موارد پيشرفته كشيدگي و متراكم شدن پستان به سمت بالا ايجاد مي شود. وجود ضايعات پوستي متعدد ناشي از تهاجم سرطان نيز نشانة مرحلة پيشرفته بيماري است.
تورم پوست پستان و تغييرات مشخص پوست پرتقالي در پستان نشانه وخامت بيماري است و تورم همراه با قرمزي گرمي با و بدون درد ممكن است به علت سرطان التهابي پستان باشد. اين نوع سرطان مي تواند علائم عفونت و آبسه پستان را تقليد كند و باعث اشتباه بيمار و پزشك شود و بيمار مدت ها تحت درمان هاي ضدميكروبي قرار گيرد. گاهي اوقات همراه با اين حالت التهابي توده اي نيز لمس مي شود ولي بطور معمول پستان متورم و سخت مي شود. در اين حالت توده واضحي لمس نمي شود. با وجود درد و قرمزي و گرمي در پستان مبتلا، بيمار علائم عمومي عفونت، مثل تب و لرز را ندارد . تهاجم به غدد لنفاوي زيربغل در مراحل اوليه بيماري اتفاق مي افتد.

4- تغييرات نوك پستان 
طبق مطالعات انجام شده حدود 30درصد از بيماران مبتلا به سرطان پستان گرفتاري نوك پستان را نشان مي دهند. درگيري نوك پستان بيشتر در تومورهايي كه در 2 ونیم سانتيمتري در نوك پستان واقع شده اند و يا اندازه بيش از  2 سانتي متر دارند مشاهده مي شود.

از نظر باليني دو نوع علامت ممكن است بروز كند: 
- فرورفتگي نوك پستان
- بيماري پاژه نوك پستان

در بعضي افراد فرورفتگي نوك پستان ممكن است متعاقب شيردهي يا پس از دوران بلوغ و بدون نشانه خاصي ايجاد شود كه قابل برگشت است ولي در سرطان، اين فرورفتگي حالت ثابت دارد و با معاينه دقيق پستان ممكن است وجود توده اي در زير نوك پستان مشخص شود.
 
بيماري پاژه نوك پستان نوعي از سرطان پستان است كه در آن تغييرات پوستي نوك پستان بصورت ضايعات اگزمايي مرطوب يا خشك  همراه با ضخامت و قرمزي و خراش هايي در نوك پستان، ديده مي شود. 
علائم شامل خارش، سوزش، قرمزي و سفتي نوك پستان و پوسته پوسته شدن نوك پستان مي باشد. بتدريج و در صورت عدم درمان،  بيماري به هاله اطراف نوك پستان و پوست گسترش مي يابد. گاهي اين بيماران با تشخيص اشتباه اگزما و بيماري هاي پوستي، مدت ها تحت درمان با پمادهاي موضعي قرار مي گيرند و همين مسئله درمان بيمار را به تأخير مي اندازد.
بنابراين در هر بيماري كه علائم پوستي به درمان هاي موضعي پاسخ ندهد، بايد به فكر سرطان بود و بايد تحت انجام نمونه برداري قرار گيرد و با قطعي شدن تشخيص، اقدامات درماني مناسب انجام پذيرد.
 

قرمزي و خارش مزمن نوك پستان همراه با پوسته پوسته شدن و ترك خوردن آن، نوعي از سرطان پستان به نام پاژه است، مگر اينكه خلاف آن ثابت شود.

5- بزرگي غدد لنفاوي زير بغل 
حدود 70 درصد لنف پستان از طريق سيستم لنفاوي زيربغل تخليه مي شود، بنابراين شايعترين محل تهاجم سرطان هاي پستان به غدد لنفاوي زيربغل مي باشد. 
گاهي بزرگي غدد لنفاوي همراه با لمس توده اي واضح در پستان است و گاهي توده مشخصي لمس نمي شود. البته تهاجم به غدد لنفاوي زيربغل در سرطان ساير اعضاي بدن مثل ريه ها، تخمدان ها، كبد، كليه و معده نيز مي تواند ايجاد شود، ولي سرطان پستان شايعترين علت براي تهاجم به اين غدد است. 
در اين موارد انجام ماموگرافي و سونوگرافی براي تشخيص كمك كننده است ولي يك ماموگرافي طبيعي رد كنندة وجود سرطان در پستان نمي باشد و بايد بيمار تحت انجام روش هاي تشخيصي تكميلي و درمان مناسب قرار گيرد. بزرگي غدد لنفاوي زير بغل ممكن است تنها نشانة يك سرطان مشخص در پستان باشد.
 

6- تغييراندازه در پستان
گاهي اوقات به علت بزرگي بيش از حد تومور در يك پستان، پستان ها از حالت متقارن خارج شده و بطور واضحي پستان يك طرف بزرگتر از طرف مقابل مي شود. البته اندازه دو پستان در افراد سالم نيز كاملاً مشابه نيست ولي بزرگي يك پستان نسبت به طرف ديگر كه اخيراً ايجاد شده بايد مورد توجه قرار گيرد و با انجام معاينه، از عدم وجود توده و سلامت پستان مطمئن شد. گاهي توده هاي خوش خيم و كيست هاي بزرگ نيز باعث اين عدم تقارن مي شود كه با معاينه و استفاده از روش هاي تشخيصي،مي توان آنها را تشخيص داد.

7- تورم يك طرفه بازو و اندام فوقاني
به علت تهاجم سلول هاي سرطاني به عروق لنفاوي زيربغل و انسداد مسير لنف، تخليه مايع لنف اندام فوقاني در يك طرف مختل شده و باعث تورم آن اندام مي شود. بيمار با احساس تورم و سنگيني يك طرفه اندام مراجعه مي نمايد كه مي تواند دردناك و يا بدون درد باشد. با معاينه دقيق از بيمار مي توان وجود يك توده سرطاني را مسجل كرد. بروز اين علامت به عنوان علائم اوليه، نادر و نشانه  پيشرفته بودن بيماري است.
 گاهی ممكن است برخي از اين بيماران به اشتباه با تشخيص روماتيسم و ... تحت درمان هاي نامناسب قرار گيرند. بنابراين معاينه و بررسي دقيق پستان ها در صورت وجود چنين علامتي ضروري است.

8- تهاجم به اعضاي ديگر(متاستاز)
گاهي سرطان پستان بدون علامت خاصي در پستان، علائمي در اعضاي ديگر نشان مي دهد كه ممكن است به صورت درد استخواني در يك محل خاص، علائم تنفسي به دنبال درگيري ريه، زردي و ساير علائم ناشي از بزرگي كبد، بزرگي غدد لنفاوي شكم، علائم عصبي ناشي از وجود توده در مغز و ... باشد.
در اين موارد معاينه  دقيق  بيمار و بررسي هاي تشخيصي مي تواند وجود بيماري را در پستان مشخص نمايد. گاهي نيز كانون اصلي بيماري مشخص نمي شود و تنها با ارزيابي مشخص اندام علامت دار، تهاجم سرطان به آن قسمت تأييد مي شود. اين موارد نيز درمان خاص خود را ايجاب مي كند.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:

نويسنده : فرانک رجبی دوست | تاريخ : پنج شنبه 11 مهر 1392برچسب:علائم سرطان پستان,

| نوع مطلب : <-PostCategory-> |